The Fact About Mazaj That No One Is Suggesting
The Fact About Mazaj That No One Is Suggesting
Blog Article
این افراد برای تصمیم گیری در زندگی خود اهل فکر کردن نیستند و معمولا انتخاب‌های عجولانه‌ای دارند. دموی‌ها با توجه به خصوصیاتی که گفتیم، افراد برون گرایی هستند. اغلب افراد جامعه نیز دارای مزاج دموی یا گرم و تر هستند. در مورد خصوصیات ظاهری این دسته در انتهای مقاله صحبت خواهیم نمود.
در کل این فصل برای مزاج‌های سرد، فصلی ایده‌آل است و مزاج آن‌ها را تعدیل می‌کند.
میان وعده‌ها هم بهتر است با نوشیدنی‌های گرم و تر مصرف شوند. سوداوی‌ها می‌توانند نوشیدنی‌های گرم خود را با استفاده از زنجبیل، دارچین، زعفران و… دم کنند. دمنوش گل گاوزبان نیز به شدت برای این دسته مفید است. سیب، انار، انجیر، خرما و… می‌توانند به ایجاد تعادل مزاجی کمک کنند. خوراکی‌های دارای طبع سرد مثل ماهی، بادمجان، گوجه، سرکه، غوره، ترشی‌ها و… برای سوداوی‌ها مضر است.
برخی از منابع فهرست‌شده در این مقاله ممکن است معتبر نباشند. لطفاً با یافتن منابع معتبر بهتر و بیشتر، به بهبود این مقاله کمک کنید.
اما مزاج چیست ؟ در اصل مزاج یک وضعیت تعیین‌کننده عمومی و روانی بدن است که بر سلامت و روحیه فرد تاثیر زیادی می‌گذارد.
ویکی‌پدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکی‌مدیا است.
بین تمام فاکتورهای تاثیرگذار بر مزاج، رژیم غذایی ساده‌ترین و موثرترین عامل در خلط و طبع است.
فصل بهار مزاجی معتدل دارد. بهار فصل دفع سموم است. طب سنتی در این فصل تاکید به خوردن غذاهای سبک دارد تا از غلیظ شدن خود جلوگیری شود.
به طور کلی طب سنتی، دلیل ایجاد بیماری‌ها را خارج شدن مزاج از حالت طبیعی می‌داند؛ مثلا ابتلا به روماتیسم را به غلبه مزاج بلغم در پا نسبت می‌دهد و کابوس شبانه را به غلبه مزاج سودا در سر.
در بدن نیز هر عضو نسبت به ویژگی و فعالیت خود، مزاج متفاوتی دارد. که مواردی را اکنون با هم مرور می کنیم.
همه چیز درباره ژلیش ناخن کوتاه و بلند : مراحل، مدل ها و طرح ها
در این فصل باید بیشتر ورزش کرد و کمتر غذا خورد. بهترین غذاها برای فصل زمستان چغندر، کرفس و کلم هستند.
فعالیت ذهنی آهسته‌ای دارند و کم عرق می‌کنند. بلغمی‌ها ساعات بیشتری در روز را به خواب احتیاج دارند و در روز می‌توانند دو وعده غذا با حجم متوسط میل کنند.
در ذخیره خوارزمشاهی آمده که اگر طبیب، به وسیله حس لمس، احساس گرمی یا سردی در شخصی نماید، دلالت بر گرمی یا سردی مزاج آن شخص دارد، مشروط بر این مزاج که گرمی و سردی به سبب امر خارجی عارض نشده باشد؛ در مباحث جداگانه‌ای تحت عنوان: سخنات و مبردات، کلیه عوامل گرم‌کننده و سردکننده بدن را که باعث افزایش یا کاهش درجه حرارت اشخاص می‌شود ذکر کرده‌اند.[۱۴]